Xornada laboral excesiva.

miércoles 11 de junio de 2008

Los ministros de Trabajo de la Unión Europea aprobaron, con la abstención de España, Hungría, Grecia, Chipre y Bélgica, ampliar la jornada laboral hasta un máximo de 65 horas semanales (esto es, entre 12 y 13 horas semanales).

La Organización Internacional del Trabajo, hace 91 años, consagró el derecho social a la jornada de 48 horas semanales. Con la nueva medida se está destruyendo de un plumazo todo aquello por lo que el movimiento obrero, desde sus inicios, ha estado luchando: 8 horas de trabajo, 8 horas de descanso y 8 horas de educación.
Con medidas anti-sociales e impopulares como esta, Europa se está alejando de la ciudadanía y sus problemas reales. No es justo que en tiempos de crisis económica sean los trabajadores, las personas de menores recursos, quienes deban pagar trabajando más, sin posibilidad de ampliar sus horas de ocio o el tiempo con sus familias.

Por otra parte, más horas de trabajo no implica un aumento de la productividad y de la competitividad económica europea. Mientras la crisis persista, los precios sigan subiendo, el petróleo se mantenga al alza y el consumo se contraiga, millones de empleos se verán amenazados doblemente, ahora también por la coacción empresarial que puede derivarse de la asunción de esta medida. Puede que para tener un contrato laboral haya que aceptar este “voluntario” ofrecimiento patronal de trabajar hasta 12 y 13 horas diarias.

Queremos que se retire esta medida, que sea rechazada en el Parlamento, que los eurodiputados piensen en los trabajadores, en sus familias, en todos los problemas que acarrearían para ellos y sus familias más horas de trabajo.

Pedimos también a todas las organizaciones políticas, sindicales y sociales a los que va dirigida esta petición que no sólo se rechace verbalmente esta medida. Queremos dar la oportunidad a todos los ciudadanos europeos de expresar su negativa al retroceso en los derechos laborales.

*Despois de ver a enquisa sobre a conciliación familiar e laboral na Comunidade de Madrid, o primeiro que se me veu a cabeza foi este artigo que lin fai tempo. En ámbolos dous vese claramente as discrepancias entre as demandas da poboación e o que os políticos, a maioría movidos por intereses e coaccionados polos poderes económicos, levan a cabo: medidas laborais contraproducentes para os traballadores/as, votando por terra toda a loita obreira do s.xx.

En canto o tema da conciliación familiar e promoción da natalidade, énchense a boca decindo que traballan para que éstas sexan efectivas, si...... poñendo máis garderías, !gran solución!, e aínda que é moi necesaria esa ampliación de servizos, só é un parche e non van á base do problema, que non son máis que as xornadas excesivas, a mobilidade e a precariedade laboral.

E aínda que pode que tire pedras contra o meu tellado, xa que eu traballo grazas a que pais e nais con fillos non teñen tempo para poder adicarlles, creo que o problema hai que atallalo de raíz, fomentando o emprego digno e de calidade, facendo políticas reais de fomento de emprego nos xóvenes, atallando a temporalidade e o grave problema dos accidentes laborais, e como non, volver á vella demanda da xornada laboral de 35 horas semanais, abandeirada dende hai tempo por partidos que realmente loitan pola clase traballadora, que o final somos a maioría da poboación, e que incluso sería unha boa medida contra a crise e o desemprego que ésta está xerando. *

Alba Cela Ferreiro.

A DISCRIMINACIÓN SALARIAL DOS INMIGRANTES

Hoxe en día, hai unha serie de discriminacións e unha das máis importantes é a discriminación salarial que lles toca vivir aos inmigrantes.

Esta xente ten que marchar so seu país para poder sobrevivir, e cando chega aquí proponse traballar en calquera cousa como no campo, hostelería, atención aos nosos nenos e maiores. Nestes sectores van cobrar os salarios mínimos, e na maior parte dos casos van estar sen asegurar, isto é debido a que veñen dispostos a traballar nas condicións que sexan para poder sobrevivir cos obxetivos de non morrer de fame ou de traer aos seus familiares con éles, etc.; e debido a isto a xente contrátaos antes que aos de aquí porque traballan polo mínimo e o que miran é aforrar aínda que exploten á xente.

Hai que promover medidas para evitar isto aquí e noutros países porque en calquera momento podemos ter que emigrar nós e gustaríanos que nos tratasen con igualdade en todos os sentidos.

Temos que mentalizarnos e denunciar os casos de discriminación por calquera motivo e sobre todo temos que demostrar un bo trato cos nosos compañeiros e co resto da xente para que non se sinta discriminada por ningún motivo

Autoempleo no sector da Educ. Infantil

• As saídas en canto o autoemprego se refire podemos dividilas en dous:

Empresa en propiedade e cooperativa.

• E en canto os ámbitos en que podemos centrala a dividiremos en 3:

-Educativo -Ocio -Novos xacementos de emprego.

No ámbito educativo estarían os espazos de intervención educativa na etapa infantil,(escolas Infantís, Garderías, Xardíns de Infancia,Centros de Atención temperá, Aulas Hospitalarias...)

No ámbito do ocio e o tempo libre, estarían aqueles espacios lúdicos (Ludotecas, ociotecas, parques infantiles...).

E no ámbito dos novos xacementos de emprego, se incluirían aqueles novos servizos derivados das necesidades dadas polos cambios sociais en canto as xornadas laborais, migracións, e os novos intereses culturais, creativos, medioambientais...(Aulas de teatro, de expresión ritmico-musical, de talleres de expresión plástica, aulas de natureza, centros de día para nenos, aulas de apoio a nenos inmigrantes ou refuxiados, aulas de xogos polivalentes para a estimulación sensoriomotora...)

O home na Educación Infantil.

"Nueve de cada diez profesores de educación infantil son mujeres
Las docentes ocupan el 93% de las 2.200 plazas que hay en la provincia de Málaga para atender a alumnos de hasta seis años El desequilibrio entre géneros arranca en los estudiantes de la propia facultad de Magisterio"

-En la facultad de Ciencias de la Educación de la Universidad de Málaga, el 73% de los estudiantes son mujeres. En todas las especialidades la presencia de féminas es mayoritaria -Educación Física es la excepción que confirma la regla-, pero en la titulación de Maestro de Educación Infantil es simplemente abrumadora: el 94% del alumnado son chicas. Y en cuanto a los titulados, de los estudiantes que finalizaron estos estudios el curso pasado, sólo cuatro eran hombres.-

Este artigo do "Diario Sur Dixital", demostra claramente o que se lle ven chamando "feminización da ensinanza", máis patente en aqueles niveis educativos en que o cuidado e a implicación persoal cos alumnos ten maior relevancia; sexa pola xenética que nos predispón certas tendencias a elexir carreiras con implicación social, ou sexa pola influencia da tradición e educación sexista, que inconscientemente nos marcou nesta decisión, a realidade é abrumadora.
En canto ás aptitudes, contrariamente é que pensa a Decana da acultade de Maxisterio de Málaga :"Supongo que las mujeres tienen más predisposición a trabajar con niños chicos. Eso ha sido siempre así. Desde luego es una profesión que requiere grandes dosis de dedicación y paciencia», creo que a paciencia e a dedicación non ven marcada pola testosterona ou pola progesterona, senón polo carácter e o ámbito afectivo familiar e social onde te criaras.

O que sí que creo que os homes teñen un gran hándicap no ámbito da educación infantil, é no que concerne ás familias dos nenos/as, xa que as nais (xeralmente as que máis sufren coa situación de separación do neno/a) confían máis nas mulleres para o cuidado dos seus fillos (aparte de pola influencia socio-tradicional), porque queren ver na educadora-coidadora unha continuación dela mesma, para sentirse máis tranquila nesta situación dificil para elas e os nenos.

A importancia da formación para obter o emprego desexado.

A visión da sociedade sobre a formación destinada a búsqueda do emprego desexado, está cambiando, se antes se vía como imprescindible ter unha carreira universitaria e moitos cursos e masters (segundo varios estudos un amplo porcentaxe de titulados universitarios non traballa no que estudiou), agora, e debido ás necesidades do mercado laboral, priorízase á formación específica nun só campo, dando por tanto maior importancia á Formación Profesional, debido en gran parte pola formación practica que ésta imparte, e polas relacións que establece o alumno co mundo laboral cas FCT, que pon en relación ós sectores productivos cos profesionais do futuro.

Ademáis debido ós cambios sociais e económicos, aparece novos tipos de estudiantes: o estudiante-traballador, que comparte o seu tempo no centro educativo con un horario máis ou menos ríxido de traballo e o traballador-estudiante, que regresa ó ambito escolar despois de varios anos de ausencia, e cuxo compromiso laboral delimita á súa actividade formativa.Para ambos as posibilidades de dedicación ó estudo caracterízanse pola sua parcialidade e discontinuidade: fins de semana, horas libres soltas, noites,... , para éstes, que buscan na formación unha forma de mellorar laboralmente, ou simplemente de buscar unha saída mais acorde con él, a Lexilación Escolar, tanto na Universidade como na Formación Profesional, debería proporcionarlle programas escolares acordes cas súas necesidades, ampliando a oferta denominada "de adultos", e ofrecendo, grazas as novas tecnoloxías modelos alternativos de formación.

AUTOEMPREGO NA EDUCACIÓN INFANTIL

O procedemento máis axeitado sería formar unha empresa propia, neste caso unha gardería, aínda que para montar un empresa de meu é necesario ter unha serie de recuesos que hoxe en día é bastante complicado, sobre todo no tema económico. Collería a posibilidade de formar unha cooperativa para que sexa máis sinxelo.
No caso de ser Técnicos en Educación Infantil necesitariamos unha persoa cualificada como Mestre en Educación Infantil para a creación da nosa gardería. Aínda que os beneficios sexan para o dono da empresa teriamos que contratar a este mestre para poder levar a cabo este proxecto.

FORMACIÓN Ó LONGO DA VIDA

Lóxicamente, e máis hoxe en día, necesitamos ter uns estudos básicos para poder traballar; con isto quero dicir que canto máis nos formemos, posiblemente, máis oportunidades de emprego teremos; pero non sempre é así xa que moitas persoas con grandes estudos realizados non teñen oportunidade para poder traballar.
Se unha persoa quere un certo emprego necesita obter unha titulación para poder desenvolver ese traballo, o que non quere dicir que o densenvolva mellor ou peor por ter certo título, pero as empresas sempre esixen ter unha titulación para poder realizar o emprego ofertado; sen o título supostamente non estás capacitado para desenvolvelo.